Spośród ssaków chronionych występujących na terenie Nadwieprzańskiego parku Krajobrazowego nejcenniejszym gatunkiem pod względem przyrodniczym jest bóbr Castor fiber. Ten największy europejski przedstawiciel rzędu gryzoni Rodentia osiąga do 1m długości (nie licząc ogona), a sam ogon mierzy do 37cm; waga ciała dochodzi do 30kg. Uszy ma krótkie, ogon jest grzbietowo - brzusznie spłaszczony i pokryty łuskami. palce tylnych nóg są spięte błoną pływną. Futro przyjmuje barwę od szarobrunatnej do ciemnobrunatnej, rzadko jest zupełnie czarne, a spód ciała jest nieco jaśniejszy. W pobliżu narządów płciowych bobra znajdują się gruczoły wydzielające mazistą substancję o zapachu piżma, tzw. strój bobra. Dawniej wydzielina ta była używana jako uniwersalne lekarstwo, obecnie ma zastosowanie w przemyśle perfumeryjnym. To ziemnowodne zwierzę żyje w rodzinach, nad spokojnie płynącymi rzekami lub jeziorami w lasach liściastych, z dala od zabudowań ludzkich. Jeżeli brzegi zbiorników są strome, bobry kopią nory, których jeden chodnik prowadzi ku powierzchni ziemi i służy jako kanał wentylacyjny, a drugi otwiera się pod powierzchnią wody. Właśnie tak zachowują się bobry żyjące w dolinie Wieprza. W przypadku jednak płaskich brzegów charakterystyczne domki w postaci kopców, zwane żeremiami, wysokości 2-3m.
Bóbr żyje maksymalnie 25 lat. Bóbr w przeszłości został prawie zupełnie wytępiony, ze względu na cenne futro, mięso oraz strój bobrowy.
W Poleskim Parku Narodowym restytucję bobra rozpoczęto na początku lat 90-tych XX wieku, sprowadzając kilkanaście osobników z Suwalszczyzny - głównie z Nadleśnictwa Gołdap. W październiku 1992 roku zwierzęta wypuszczono do trzech jezior w granicach parku. Nowe miejsce bytowania znalazło wówczas 13 sztuk: 7 samców i 6 samic, z czego 3 samice były dorosłe, a wiek pozostałych wahał się od 6 miesięcy do 2,5 roku. Zostały one podzielone na cztery rodziny. Od tego czasu obserwuje się stały wzrost liczebności populacji i po 15-tu latach od wsiedlenia stan bobrów w PPN jest wysoki.
Niestety mi jak dotąd nie udało się zobaczyć tego zwierzaka, ale mam nadzieję, że to jeszcze przede mną. A jak na razie w moim mieście łęczna istnieje osiedle nazwane ku czci tego oto szlachetnego zwierzęcia Bobrowniki. W ubiegłym roku łęcznianie postawili drewnianego bobra - symbol i maskotkę osiedla, która stanęła przy ul. Wierzbowej. Na imię jej Żeremiaszek. Dwumetrową figurę z dębu wykonał artysta-rzeźbiarz Stanisław Dobrowolski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz